Mahonia japońska

Mahonia japońska (Mahonia japonica)
synonimy: mahonia Beale’a (Mahonia bealei), berberys japoński (Berberis japonica), berberys Beale’a (Berberis bealei)

• Pochodzenie
  Naturalnym obszarem występowania gatunku jest Tajwan.
• Wysokość
  Dorasta do 2 – 3m i osiąga podobną średnicę.
• Liście
  Duże, złożone ze skórzastych, błyszczących, ciemnozielonych listków o ząbkowanych brzegach; zimozielone. Jesienią, pod wpływem niskich temperatur, przebarwiają się na czerwono. Dotyczy to głównie roślin, które rosną w miejscach, gdzie dociera światło słoneczne. 
• Kwiaty
  Żółte, zebrane w gęste szczytowe grona, pachnące.
• Liście
  Duże, złożone ze skórzastych, błyszczących, ciemnozielonych listków o ząbkowanych brzegach; zimozielone. Jesienią, pod wpływem niskich temperatur, przebarwiają się na czerwono. Dotyczy to głównie roślin, które rosną w miejscach, gdzie dociera światło słoneczne. 
• Kwiaty
  Żółte, zebrane w gęste szczytowe grona, pachnące.
• Pora kwitnienia
  Zakwita zimą (w cieplejszych regionach Polski) lub na przedwiośniu, kwitnie do maja. 
• Owoce
  Jagody dojrzewają w maju lub czerwcu.
• Pora owocowania
  Jagody dojrzewają w maju lub czerwcu.
• Wymagania
  Mahonia japońska jest niewymagającym krzewem. Najlepiej czuje się na stanowiskach osłoniętych i zacienionych, ponieważ jej liście i kwiaty są wrażliwe na działanie promieni słonecznych. Odpowiednie podłoże powinno mieć odczyn obojętny lub lekko kwaśny, nie będzie rosła na podłożu zasadowym. Należy ją sadzić od razu w docelowym miejscu, ponieważ źle znosi przesadzanie. Charakteryzuje się dobrą mrozoodpornością, ale w chłodniejszych regionach Polski  powinno się ściółkować podłoże wokół rośliny, aby ochronić korzenie przed przemarzaniem. W razie uszkodzeń mrozowych dobrze się regeneruje wypuszczając pędy odroślowe. 
• Zastosowanie
  Roślina ozdobna, doskonale sprawdzi się w zacienionym, zacisznym miejscu – pod drzewami lub ścianie na wystawie północnej. Może być stosowana do umacniania skarp i nasypów. Nadaje się do sadzenia w pojemnikach. 
  Liście często używane są we florystyce.
  Ze względu na szczególną fakturę liści oraz ich ząbkowane brzegi, a także ciekawe, pachnące kwiaty, jest rośliną wykorzystywaną w hortiterapii.
• Cechy szczególne
  Mahonia japońska jest krzewem o gęstym, rozłożystym o nieregularnym pokroju, dużych, błyszczących liściach oraz szczytowych kwiatostanach. Te wszystkie cechy sprawiają, że wygląda bardzo egzotycznie. Kwitnie obficie. Kwiaty pięknie pachną i są miododajne. 
• Pielęgnacja
  • cięcie
    Nie wymaga regularnego cięcia, ale co kilka lat należy roślinę odmłodzić silnie skracając główne pędy.
    Cięcie formujące przeprowadza się w pierwszym roku po posadzeniu, dzięki czemu roślina silniej się rozkrzewi.
    Usuwanie przekwitniętych kwiatostanów lub owocostanów spowoduje pobudzenie pączków bocznych, dzięki czemu w kolejnym roku kwitnienie będzie bardziej obfite.
    Usuwanie połamanych, chorych czy uschniętych pędów należy wykonywać na bieżąco, gdy zajdzie taka potrzeba.
  • nawożenie
    Mahonia japońska ma niewielkie wymagania glebowe, jednak aby  spowodować jej obfite kwitnienie i owocowanie zaleca się zasilanie podłoża nawozami organicznymi lub wieloskładnikowymi mineralnymi. Zabieg powinno przeprowadzać się na wiosnę. 
  • podlewanie
    Podłoże powinno być wilgotne, ale nie mokre. Mahonia japońska dobrze znosi również okresy suszy. 
• Choroby i szkodniki
  Mahonia japońska jest rośliną odporną na szkodniki i choroby, jednak długie okresy ciepłej i wilgotnej pogody narażają ją na występowanie chorób grzybowych – mączniaka prawdziwego oraz plamistości liści. W przypadku pojawienia się objawów chorobowych należy zastosować odpowiednie preparaty dostępne na rynku.
• Rozmnażanie
  Krzew rozmnaża się przez pobranie półzdrewniałych sadzonek (sadzonki pobiera się w sierpniu) i umieszczeniu ich w piaszczystym podłożu. Po ukorzenieniu rośliny powinno się przesadzić do podłoża torfowo – piaszczystego. Na miejsce stałe powinno wysadzać roślinę z rozwiniętym, silnym systemem korzeniowym,  czyli po ok. 2 latach od pobrania sadzonek. Należy pamiętać, że mahonia źle znosi przesadzanie. 
  Mahonię można rozmnażać również przez odkłady. W takim przypadku pędy przygina się do ziemi i przysypuje ziemią oraz podlewa. Sadzonki można odciąć od rośliny matecznej, gdy będą dobrze ukorzenione.
  
  
• Mahonia japońska w literaturze występuje również pod nazwami: mahonia Beale’a (Mahonia bealei), berberys japoński (Berberis japonica), berberys Beale’a (Berberis bealei). Jest to spowodowane trwającą od wielu lat debatą naukowców na temat wyodrębnienia dwóch oddzielnych rodzajów – berberys (Berberis) i mahonia (Mahonia) lub połączenia ich jeden – berberys (Berberys).